Aan het begin van de vorige eeuw waren er nog nauwelijks auto’s. De Terbregse leden van de Hervormde Gemeente gingen meest te voet naar de “Dorpskerk” te Hillegersberg. Omdat zij graag een kerk wilden hebben op een wat beter beloopbare afstand werd in 1927 besloten een kerk te bouwen aan de Linker Rottekade. Het nieuwe kerkgebouw kreeg de naam Alexanderkerk. De naam van de hoofdkerk werd veranderd van Dorpskerk in Hillegondakerk.
Als architect werd de heer P. Mulder aangezocht. Hij nam de opdracht aan en liet zich voor het nieuwe bouwwerk inspireren door de z.g. “Amsterdamse school”. De eerste steen werd in 1927 gelegd en de kerk werd op 2 mei 1928 in gebruik genomen.
De heer A. van den Bos was de meest gunstige van der 18 inschrijvers voor de bouw en kreeg de opdracht voor de aanneemsom was 34.670 gulden. Het metselwerk werd uitgevoerd door W.Looije evenals Van den Bos een Terbregse aannemer. De firma “Nemaho” leverde en plaatste de gehele bekapping. Inclusief meubilair, orgel en overige inventaris heeft de nieuwe kerk 74.533 gulden gekost.
Bij de bouwplaats stonden een aantal oude huisjes, eigendom van de kerk. Die moesten worden gesloopt vanwege het aanzien van de toekomstige kerk, dus werd de bewoners de huur opgezegd. Helaas had de familie De Bruin vergunning aangevraagd voor het bouwen van een woning direct naast de kerk. De kerkvoogdij maakte bezwaar tegen de bouw vanwege de te verwachten dominantie t.o.v. de kerk echter zonder resultaat.
De belangrijkste functie van de kerk was uiteraard het houden van de zondagse kerkdiensten, meest twee keer per zondag. Welgestelde boeren kwamen vóór de oorlog en ook wel daarna met een koetsje naar de kerk. Er waren 322 zitplaatsen in de kerk. Behalve de kerkzaal waren er nog wat vergaderruimten die door verenigingen gebruikt werden. Er was ook een bibliotheek.
In 1966 werd de kerk grondig verbouwd door timmerman-aannemer J. Dudok voor het bedrag van ƒ 64.197. Hij had het bedrijf van A. v/d Bos eind jaren ‘30 voortgezet.
Enkele feiten en cijfers: De lengte van het gebouw is 24 en de breedte 14 meter. De hoogte van de toren is 25 meter. De kerk rust op 146 dennenhouten heipalen met een lengte van 16 meter. Het haantje op de toren is van verguld roestvrij staal. De torenklok wordt onderhouden door de burgerlijke gemeente. De toren is voorzien van galmgaten ten behoeve van de luidklok die in de toren hangt. De oorspronkelijke klok woog 500 kg, maar werd in 1942 door de Duitsers verwijderd. Gelukkig kwam er in 1950 een nieuwe met de navolgende inscriptie:
De vijand heeft de oude klok genomen.
In plaats daarvan ben ik gekomen.
Dat ik mag luiden als weleer,
De mens tot heil en God ter eer.
Het luiden van de klok blijft nu beperkt tot de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei.
Vanwege teruglopend kerkbezoek en noodzaak tot bezuinigen werd in 1999 besloten de kerk te sluiten. De laatste dienst vond plaats op 29 augustus van dat jaar. De kerk werd aangekocht door de firma Van der Sluis en werd geschikt gemaakt voor andere bestemmingen. Op die manier bleef het zo gezichtsbepalende bouwwerk voor Terbregge behouden.
Bron: Boekwerk “Een vertrouwd beeld” van G. Louwe.
