Deze uitspanning heet nu de Prins van Terbregge, maar oorspronkelijk was het café de Prins (eigenaren achtereenvolgens J. van Drunen en van Loon). Later werd het Bar Bistro PACO naar de papegaai die zo heette en de huisvogel was van het café.
Deze eetgelegenheid is aan het eind van de negentiende eeuw gebouwd, aanvankelijk met een schuin dak. Later hebben er verschillende bouwkundige wijzigingen plaats gevonden.
Onduidelijk is of op deze plaats, naast de brug die hier lag tot deze in 1936 instortte, vroeger ook een herberg is geweest. Het zou kunnen, maar hierover is niets bekend.

Terbregge had trouwens nog meer cafés, o.a. Café van Driel op de hoek van de Terbregseweg en de Bergse Linker Rottekade, naast de voormalige woning van de brugwachter, café Biesheuvel aan het eind van de Terbregseweg, op de plaats waar de campingwinkel de Huifkar was gehuisvest, Vanouds Terbregge aan de Hoofdweg 133 van Hoogendoorn en verderop aan de Bergse Linker Rottekade, richting de Philips Willembrug de Baars bij Strikstrak. Er heeft korte tijd een automatiek gezeten aan de Terbregse Rechter Rottekade naast de voormalige VIVO (nu Muziekschool Terbregge) en al jaren is er en snackbar gevestigd in het pand waar Willem nu de scepter zwaait.