"Krijn de Knoeier" noemde men hem. De man die in 1920 deze huisjes bouwde, Krijn Hoogendoorn, is geboren in Ammerstol op 14 augustus 1887. Hij was timmerman en is in 1917 aan de Hoofdweg gaan wonen. Hij kreeg zijn eerst kwalijke, later roemruchte bijnaam, omdat hij wel eens eerder gebruikt hout verwerkte en later toen er bijna geen materialen te krijgen waren, werd er een stuk in een kozijn of raam gezet. Dan was het weer netjes.

Lees meer: De huisjes van Krijn De...

De Geluidswal door insiders “de DOP” genoemd wat is dat eigenlijk? (Een stukje {recente} geschiedenis)

Niet zoveel mensen weten dat de Geluidswal in de VINEX locatie Nieuw- Terbregge er voor een belangrijk deel ligt, omdat de Gemeente Rotterdam eind 1999 meer dan 270.000 m3 zwaar vervuilde grond kwijt moest, het idee werd geboren om dit te verwerken in een geluidswal die er toch moest komen om de ontwikkeling van de VINEX- locatie Nieuw Terbregge mogelijk te maken. Zonder geluidswal zou de geluidsoverlast van het verkeer (A20) zo ernstig zijn dat er nooit een woonwijk gerealiseerd zou kunnen worden.

Lees meer: Geluidswal

De bestektekening uit 1873 van de aan te leggen Ommoordseweg toont aan dat het tracé ontbrak. De opdracht luidde: de weg zo voordelig mogelijk van A (Terbregseweg) naar B (Capelseweg, thans Schout Bontenbalpad) aan te sluiten op de Wollefoppenweg. De aannemer volgde vanaf het westen zo ver als mogelijk de kaarsrechte Ommoordse Tocht, welke parallel lag ten opzichte van de Hoofdweg. De Hoofdweg ligt ongeveer op de plaats van de vorige Ommoordscheweg tot de droogmaking.

Lees meer: De Ommoordseweg….van...

Dit gebouw, nu huls van een van binnen gebouwd woonhuis, is ooit neergezet als de Gereformeerde Kerk van Hillegersberg. Later werd dit de Gereformeerde kerk van Hillegersberg-Terbregge. In 1899 werd een stuk grond gekocht van 300m2 waarop men een houten noodkerk bouwde, die uit Boskoop kwam.

Lees meer: Gereformeerde Kerk T.R....

In de jaren ’40 en gedeeltelijk ’50. was de Ommoordseweg nog een landelijke weggetje voor paard en wagen, fietsers en wandelaars. De afbraak van dat idyllische weggetje is in de jaren ’50 begonnen. Een olieverwerkend bedrijf had destijds zoveel gif van afgewerkte produkten, dat daar een stortplaats voor gezocht moest worden. Een bedrijf uit Terbregge wist daar wel een oplossing voor. De stortplaats werd gevonden: de Veenput. 

Lees meer: De Veenput

Deze opname betreft een uitzending van Kassa en gaat over de zonnepanelen op de DOP langs de A20.

Tijdens het op orde brengen van het oud-archief van Terbregge’s Belang trok correspondentie over een overzetveer onze belangstelling. Als we het hebben over een pontje, dan gaan de eerste gedachten uit naar een pontje over de Rotte. Er is in het niet zo heel lange verleden in Terbregge ook een pontje geweest in de Terbregseweg. Dat zit namelijk zo. 

Lees meer: Een heen-en-weer bootje...

Dit pand, waar nu SV Kantoorinrichters is gehuisvest, was tot midden jaren negentig in gebruik als gemeentelijk gymnastieklokaal en werd onder andere gebruikt door de Heijbergschool en de lagere school op de hoek van de Ommoordseweg en de Terbregseweg. Het gebouw is gebouwd in 1931.
Tom Janse weet dat hij als kind de sport- en spelmiddagen van de Cornelis Tromgroep (scouting) bezocht. Ook deze werden hier gehouden. Na afloop

Lees meer: Gymnastieklokaal T.R....

Jacob van der Sluis is geboren in Poortugaal op 30 juni 1855.In februari 1883 kwam hij in Terbregge wonen aan de Terbregseweg 2. In een nieuw pand aan de Terbregseweg 8 begon hij een timmerbedrijf dat later zou uitgroeien tot een groot aannemersbedrijf. Hij deed aan huizenreparatie en nieuwbouw. In Terbregge was dat o.a. het pand van maalderij de Eendracht aan de Terbregse Rechter Rottekade (1906). Zijn zoon Hendrik (23 januari 1888) zette het bedrijf onder zijn naam voort: Aannemersbedrijf H.v.d. Sluis &Zn. Die zonen waren Jacob (Jaap van 31 augustus 1913) en Willem (Wim van 15 januari

Lees meer: Fa. H. v.d. Sluis & Zn.

De eerste bewoners van "het blok" moeten wel heel blij zijn geweest, toen zij tegen het einde van de jaren '30 van de vorige eeuw hun nieuwe woning konden betrekken. Deze voldeden aan de toenmalige eisen van de tijd. Dat wilde zeggen geen bedsteden meer en afzonderlijke slaapkamers voor de ouders, de jongens en de meisjes uit de gezinnen. Daarvoor waren velen van hen waarschijnlijk krap behuisd.

Lees meer: Het blok